Colofon
- 1523
- Opgraving
Lanken Windturbineweg
- Periode
- 2022
- Projectverantwoordelijke
- Petra Driesen
- Terreinverantwoordelijke
- Sebastiaan Augustin
- Uitvoerend team
- Sebastiaan Augustin, Willem Vanaenrode, Robin Van Mol, Andres Réa
In 2022 werd door Aron bv een opgraving uitgevoerd in Lanaken ter hoogte van de Windturbineweg. Daarbij werd zo’n 6700 m² opgegraven. De opgraving bracht een meerperiodensite aan het licht met sporen uit het neolithicum, de metaaltijden, de Romeinse periode en de Nieuwe Tijd.
De oudste sporen die tijdens het onderzoek werden aangetroffen, gaan 4000 tot 7000 jaar terug tot het neolithicum, de periode waarin de landbouw in onze gebieden geïntroduceerd werd. Het gaat om kuilen van verschillende afmetingen. Van het gros van deze kuilen is de exacte functie niet duidelijk. Eén grote en diep uitgegraven kuil is echter een zogenaamde Schlitzgrube; een kuil die als jachtval gebruikt werd. Het gaat om kuilen die in doorsnede gekenmerkt werden door een smalle, diepe en scherpe uitgraving die veel weg had van een spleet of een groef, ‘Schlitz’ in het Duits. Dieren die opgejaagd werden, kwamen in de smalle spleet vast te zitten. Hoewel Schlitzgruben over heel Europa voorkomen, waren er nog geen voorbeelden van bekend in Vlaanderen, wat de vondst aan de Windturbineweg uniek maakt!
In de ijzertijd, meer bepaald in de periode van de vroege naar de midden ijzertijd, lag het onderzoeksgebied op de rand van een nederzetting en een grafveld. Heel wat kuilen in de nederzetting bleken rituele deposities te bevatten. De aanwezigheid van deze deposities bevestigt het beeld dat liminele plaatsen – plaatsen op de overgang van de ene sfeer naar een andere - belangrijke locaties waren, die specifieke rituele handelingen vereisten.
In de Romeinse periode lag het onderzoeksgebied nabij een villadomein. De aanwezigheid van meerdere greppels en houtskoolmeilers (in een meiler wordt hout verkoold tot houtskool door het af te dekken zodat er te weinig zuurstof is voor volledige verbranding) doet vermoeden dat dit villadomein oorspronkelijk in een bosrijk gebied gelegen was, dat op een later moment gecultiveerd werd.
De meest recente archeologische sporen dateren uit de Nieuwe Tijd en kunnen tot slot geïnterpreteerd worden als militaire kuilen die te maken hebben gehad met het Beleg van Maastricht in 1748.
Wil je er graag nog meer over weten? Het volledige eindverslag is online te raadplegen via onderstaande link:
https://loket.onroerenderfgoed.be/archeologie/rapporten/eindverslagen/3206